De Revisor: Het flauwbok-gen
Ik loop door een bouwmarkt en als ik niet onmiddellijk al mijn overige spieren aanspan zal ik ergens tussen de muurverf en de zijdeglans onherroepelijk in een vorstelijke sluimer vallen. Dat mijn eigen twee benen me heelhuids door het Amsterdamse verkeer hebben gefietst, mag een wonder heten. Sinds ik heb gehoord dat M. en ik een woning hebben breng ik mijn dagen door in diverse staten van slaap. ’s Nachts is dat geen probleem. Voor iemand die nooit slaapt ben ik een topprestatie aan het leveren. Overdag is het een ander verhaal. Regelmatig word ik wakker met mijn wang op een boek, of zomaar in halfzit op de bank, met mijn handdoek half langs mijn lichaam en een sok in mijn hand – poging tot aankleden: gestrand.
(Dit was ’t tiende en alweer laatste stuk voor De Revisor – lees dat blad!)
Vond je dit interessant?