Bedenkelijke voornemens (1)

Een van mijn voornemens voor 2025 was het opzeggen van mijn sportschoolabonnement, dus dat doe ik. Niet omdat ik niet ga, dat doe ik wel, maar omdat ik alles aan naar de sportschool gaan hartstochtelijk haat. De toestellen die TurboLooping3000 heten en naar zweet ruiken, de kutmuziek, het wachten tot er en plek vrij is, de gewichten die ineens op een andere plek staan dan eerst. Het gekreun. Er kwam een moment, zo rond de feestdagen, dat ik daar mijn jas uit stond te doen en dacht: hier is het leven toch goddomme te kórt voor. Alleen al pogingen een handig moment te vinden om erheen te gaan leverden me slapeloze nachten op, en dat terwijl ik juist sport om te kunnen slapen. Geen grap, trouwens: ik heb een slaapstoornis, en een van de weinige dingen die (een beetje) helpt is mezelf op Herculische wijze uitputten.

Aangezien ik geen leven leid waarin ik Kretenzische stieren moet overmeesteren moet ik op een andere manier aan mijn uitputting zien te komen. Het liefst stiekem. Want het naarst aan de sportschool is worden waargenomen– het zweet breekt me daar eerder uit wegens ongemak en schaamte* dan door mijn sportprestaties. Aan de sportschool in kwestie kan het niet liggen, ik versleet er al een aantal. Ik kan elke keer alleen maar denken, terwijl ik voor precies niks een heel zwaar gewicht optil of paars aangelopen nergens heen roei: wat een totaal mislukte diersoort toon ik me hier weer mee. Het is niet het bewegen, maar het nergens héén bewegen. Alsof een mens dat niet de godganse dag al doet, door kansloos op sociale huurwoningen te reageren, lamgeslagen het nieuws te lezen, te stikken in de steeds nauwere cirkels die diverse algoritmes om hem heen berekenen.

Het opzeggen van het abonnement was een subvoornemen van een groter voornemen, namelijk de vervelende dingen (waar mogelijk, duh) inwisselen voor dingen die ik leuk, of toch tenminste een stuk minder vervelend vind. Ik weet nog niet in welke categorie de proefles acrobatiek waar F. me in praatte in zal vallen. Will report back.

—

*Diagnoses kunnen zoals altijd per e-mail, met de alvast kanttekening dat een sportschoolfobie echt een tópfobie is om te hebben, want in tegenstelling tot, weet ik veel, spinnen, duiven, appels en kotsende kinderen kun je sportscholen in het dagelijks leven prima vermijden!

Vond je dit interessant?